شعر مازندرانی - تبری

دواره ورف و وارش دارنه پاجی

چکل، پلنگ و کل بز دارنه پاجی

کجه بورده نماشون قرارا

لَله پلنگ غرنش یارنه پاجی

شعر:نظرنژاد-کدخدا

پاجی= روستایی ییلاقی و زیبا در ساری

چکل= بالای کوه +در منظومه بلند چکل استاد کاظمی(شروین) بعنوان نمادی شبیه حیدر بابا از آن در شعر استفاده شده است

لَله =نی

غرنش= غرش

همه دوُننه که خَجّه مِنه هَسته

می خسته دل ونه دل جه دَوِسته

هر چی نا باوره من نَوومبه خسته

روزی یکبار بَوینم وره وَسته

شعر: نظرنژاد-کدخدا

برگردان به پارسی:

همه میدانند که برای من است

دل خسته ام به دل او وابسته است

هر چه جواب منفی بدهد خسته نمی شوم

روزی یکبار هم ببینمش برایم کافی است

برگردان به پارسی :کدخدا